Prolog

Siedzisz na krześle. Wpatrujesz się w biegającą Zuzie i w myślach dziękujesz Bogu ,że ją masz. Jednak po chwili twój wzrok przemieszcza się na ciało Dawida ,który uśmiecha się do ciebie błyskotliwie. Właśnie wtedy przypominasz sobie o tym wszystkim co mu zrobiłaś , o tych wszystkich ciosach ,które mu zadałaś ale mimo to on ci wybaczył i ty dobrze wiesz że on cię nadal kocha mimo ,że tego nie okazuje. Z dnia na dzień masz coraz większe wątpliwości czy dobrze zrobiłaś zostawiając go dla Michała. Przecież on coś w sobie miał coś co cię urzekło. Pokochałaś Michała nie za to że był inny tylko za to że jest podobny do Dawida , mają podobne upodobania to samo poczucie humoru. Już nie wytrzymujesz wychodzisz .Udajesz się do sypialni przekręcasz klucz i dajesz ponieść się emocjom .Płaczesz –najlepszy sposób na pozbycie się złych emocji. Jest ci już o wiele lepiej. Nagle ktoś puka do drzwi . Szybko wycierasz oczy i mówisz :

- Proszę

Drzwi się otwierają do środka wchodzi Michał.

Powoli zaczyna rozumieć, że już nie jest między wami tak jak kiedyś . Tak jak na początku waszej znajomości. Siada obok ciebie ,mocno cię obejmuje i całuje w skroń. Czujesz się bezpieczna.

-Przepraszam- mówisz

-Nic się nie stało.- odpowiada mocniej cie ściskając

-Michał nie wiem co się po prostu ze mną dzieje .

-Ok. wszystko jest w porządku .

-Nic nie jest w porządku. Wiem jak Się czujesz .To jest okropne.

-Kaśka ,każdy ma chwilę zwątpienia i uwierz mi boli mnie to . Ale strasznie cię kocham i mam nadzieję, że ty mnie też i wkrótce wszystko wróci do normy.

-Też mam taką nadzieję. Kocham cię

Powiedziałaś  Michałowi o swoich wątpliwościach. Chciałaś być z nim szczera .Bardzo go to zraniło ,ale on i tak cię kocha. Po chwili zostajesz sama i zastanawiasz się kiedy to wszystko się zaczęło….

Krótki ale jest :D Podoba się ?